Ongeveer 36 jaar geleden arriveerde een vreemde vogel op een van de Galapagos-eilanden. Hij zong een ander lied dan de andere vogels, en zijn lichaam en snavel waren ongewoon groot in vergelijking met alle andere vogels.
Al snel voelde de vogel zich thuis en ondanks hun verschillen kon hij een lid van de eilandbewoners het hof maken. De twee vogels paren en hun nakomelingen begonnen een geheel nieuwe soort, allemaal in realtime, voor de ogen van de wetenschappers. Die soort heeft nu 30 leden, volgens een studie gepubliceerd in Wetenschap .
Onderzoekers van de Princeton University en de Universiteit van Uppsala bestuderen al decennia de vinken op de Galapagos-eilanden in de Stille Oceaan. In 1981 merkte een afgestudeerde student de nieuwkomer op omdat hij een ongewoon lied zong en een grotere snavel had dan de rest van de vogels.
Zie gerelateerde eekhoornbiologie kan een onwaarschijnlijke oplossing bieden om hersenbeschadiging bij beroerte-patiënten te voorkomen Wetenschappers broeden per ongeluk kevers uit met drie functionele ogen in een bizar gen-experiment. Je bent waarschijnlijk slechter in multitasken dan een duif
Het nieuwe van deze studie is dat we de opkomst van nieuwe soorten in het wild kunnen volgen, zei B. Rosemary Grant, een senior onderzoeksbioloog bij de afdeling Ecologie en Evolutionaire Biologie in Princeton. We waren in staat om het paren van twee vogels van verschillende soorten te observeren en vervolgens te volgen wat er gebeurde om te zien hoe soortvorming plaatsvond.
De afgestudeerde student was op het Galapagos-eiland genaamd Daphne Major toen hij de vogel opmerkte. We zagen hem niet van over zee aanvliegen, maar we merkten hem kort nadat hij aankwam. Hij was zo anders dan de andere vogels dat we wisten dat hij niet uit een ei op Daphne Major kwam, zei Peter Grant, die ook aanwezig was toen de vogel voor het eerst werd ontdekt.
hoe een winnend bod op eBay als koper te annuleren?
De wetenschapper nam een bloedmonster van de vogel voordat hij hem losliet. De vogel ging vervolgens broeden met een grondvink van de soort Geospiz fortis, waarmee hij een nieuwe afstamming - die ze de Big Birds noemden. Het onderzoeksteam volgde de nieuwe soort zes generaties lang en nam bloedmonsters voor genetische analyse.
In de laatste studie bestudeerden onderzoekers van de Universiteit van Uppsala DNA verzameld van de ouder the vogels en hun nakomelingen met regelmatige tussenpozen. Het blijkt dat de oorspronkelijke mannelijke ouder een grote cactusvink van de soort wasGeospiza conirostrisvan het eiland Española, dat meer dan 100 kilometer (ongeveer 62 mijl) van Daphne Major ligt.
Omdat zijn huis zo ver weg was, had hij niet de keuze om naar huis te gaan. In plaats daarvan vestigde hij zich op een van de drie vinksoorten op het eiland. Dit laat zien hoe belangrijk geografische isolatie is als het gaat om het creëren van nieuwe soorten.
De nakomelingen waren ook reproductief geïsoleerd omdat hun gezang, dat wordt gebruikt om partners aan te trekken, ongebruikelijk was en geen vrouwtjes van de aanwezige soort kon aantrekken. Hierdoor paren ze met hun eigen soort.
Onderzoekers hadden gedacht dat het lang duurde om een nieuwe soorten , maar in dit geval gebeurde het in slechts twee generaties.
Het is heel opvallend dat wanneer we de grootte en vorm van de Big Bird-snavels vergelijken met de snavelmorfologieën van de andere drie soorten die Daphne Major bewonen, de Big Birds hun eigen niche in de snavelmorfologieruimte innemen, zei Sangeet Lamichhaney, een postdoctoraal onderzoeker aan de Harvard University en de eerste auteur van de studie. Aldus leidde de combinatie van genvarianten van de twee kruissoorten in combinatie met natuurlijke selectie tot de evolutie van een bekmorfologie die competitief en uniek was.
Nieuwe afstammingslijnen zoals de Big Birds zijn vele malen ontstaan tijdens de evolutie van Darwinvinken, zeggen de auteurs. De meeste hiervan zullen uitgestorven zijn, maar sommige hebben mogelijk geleid tot de evolutie van hedendaagse soorten .
hoe rollen toe te voegen in onenigheid
We hebben geen indicatie over het voortbestaan van de Big Bird-lijn op lange termijn, maar het heeft het potentieel om een succes te worden, en het is een mooi voorbeeld van een manier waarop soortvorming plaatsvindt, zei Leif Andersson, een professor aan de Universiteit van Uppsala. Charles Darwin zou enthousiast zijn geweest om dit artikel te lezen.
