Heeft je camera een snelle SD-kaart nodig?

Afbeelding 1 van3

hoe muiswiel te binden om te springen

Flash-geheugenkaarten voor digitale camera's zijn nu absurd goedkoop. Een SD-kaart van 64 GB kan online worden gekocht voor ongeveer £ 30. Dat is genoeg ruimte om 5.000 onbewerkte bestanden op te slaan die zijn geproduceerd door een typische DSLR - of meer dan 30.000 JPEG's.

Deze voordelige kaarten hebben echter een voorbehoud. Hun overdrachtssnelheden zijn relatief laag, wat betekent dat het enkele seconden kan duren om een ​​afbeelding op te slaan nadat je op de ontspanknop hebt gedrukt. SD-kaartfabrikanten moedigen serieuze fotografen aan om meer te betalen voor snellere kaarten om ervoor te zorgen dat ze geen foto missen - en hoeven niet te wachten wanneer het tijd is om hun foto's aan het eind van de dag over te zetten naar een pc. Maar hoe belangrijk is het echte verschil tussen een spotgoedkope kaart en een premiumkaart? En is het de kosten waard?

Snelheidsclassificaties SD-kaart

De eerste uitdaging is het begrijpen van de relatieve snelheden van verschillende kaarten. Handig is dat alle SD-kaarten worden beoordeeld met een klasse die hun prestaties weerspiegelt. Er zijn vier standaardbeoordelingen, die worden geadverteerd als klasse 2, 4, 6 en 10; deze garanderen respectievelijk dat de kaart een schrijfsnelheid van 2 MB/sec, 4 MB/sec, 6 MB/sec of 10 MB/sec aankan. (Wat dit in de praktijk betekent, zullen we later bespreken.)

Het klassensysteem maakt het gemakkelijk om de langzaamste kaarten te onderscheiden. Als het echter om high-end kaarten gaat, is het nutteloos, omdat een kaart die 40 MB/sec ondersteunt dezelfde class 10 rating krijgt als een 12 MB/sec-kaart.

Om deze reden kunnen fabrikanten de classificatie van een kaart aanvullen met een expliciete verklaring van overdrachtssnelheden in megabytes per seconde. Ze kunnen ook een snelheidsclassificatie geven als vermenigvuldigingsfactor, zoals 100x of 200x. Dit geeft weer hoeveel sneller de kaart is dan (geloof het of niet) een standaard cd-rom-station met een overdrachtssnelheid van 150 KB/sec; een rating van 66x of hoger zou dus gelijk zijn aan klasse 10. Een rating van 200x zou een overdrachtssnelheid van 30 MB/sec inhouden.

hoe iemand op roblox te deblokkeren

Wees gewaarschuwd dat deze beoordelingen geen standaardbetekenis hebben zoals klassebeoordelingen. Tenzij de fabrikant expliciet anders beweert, kunnen de cijfers op de verpakking de theoretische maximale leessnelheid van de kaart weergeven, in plaats van de minimale aanhoudende schrijfsnelheid, wat de belangrijke factor is voor de cameraprestaties.

Mogelijk ziet u ook kaarten die zijn gemarkeerd met een UHS-1-classificatie. Dit duidt op compatibiliteit met de relatief nieuwe Ultra-High Speed ​​SD-standaard, die de theoretische maximale overdrachtssnelheid verhoogt van 104 MB/sec naar 312 MB/sec. Certificering op zich zegt echter niets over de schrijfprestaties van de kaart - een UHS-1-gecertificeerde kaart kan langzamer zijn dan een niet-gecertificeerde.

Hoe snel is snel genoeg?

Het classificatiesysteem heeft zijn beperkingen, maar het kan een handige gids zijn voor de praktische mogelijkheden van verschillende kaarten. Een classificatie van klasse 2 betekent dat de kaart gegarandeerd snel genoeg is voor video-opnames in standaarddefinitie, terwijl klassen 4 en 6 snel genoeg zijn voor Full HD-video (welke je nodig hebt, hangt af van de bitsnelheid van het videoformaat dat je gebruikt). gebruik makend van).

De hoogste classificatie, klasse 10, is sneller dan vereist voor elke moderne videostandaard: het is eerder gericht op fotofotografen. Het idee is om de tijd die nodig is om een ​​foto naar de kaart te schrijven tot een minimum te beperken, zodat u meerdere foto's snel achter elkaar kunt maken zonder dat u hoeft te wachten tot ze allemaal zijn opgeslagen.

Het lijkt misschien contra-intuïtief dat het maken van stilstaande beelden een snellere kaart vereist dan het opnemen van video, maar Full HD-opnames zijn niet zo tijdrovend als je zou denken. Ondanks de high-definition terminologie heeft elk HD-frame een relatief lage resolutie van iets meer dan twee megapixels. En aangezien opeenvolgende frames van een video vaak erg op elkaar lijken, kunnen slimme compressietechnieken worden gebruikt om bewegende beelden efficiënt op te slaan. Een gegevenssnelheid van 4-6 MB/sec is voldoende voor continu-opnamen.