Het nauwkeurig meten van de hartslag is relatief eenvoudig. Elektrocardiograafmethoden zijn al meer dan een eeuw in (basis)gebruik, maar zelfs vandaag de dag zijn ze niet echt praktisch voor gebruik buiten een medische praktijk. Het vasthaken van elektroden op de huid is op zijn zachtst gezegd wat onpraktisch voor dagelijks gebruik.
Dat betekent dat fitnesstrackers die hartslagmeting beloven compromissen moeten sluiten. Terwijl sommige ondersteuning bieden voor borstbanden om de hartslag direct te meten, zijn de meeste mollig voor optische hartslagsensoren. Deze werken door de haarvaten in de pols te verlichten met een LED-lampje, terwijl een aangrenzende sensor de frequentie meet waarmee bloed onder de huid stroomt, waardoor u een geschatte snelheid krijgt waarmee het hart bloed pompt.
hoe je iemands steam-verlanglijstje kunt bekijken
Dat is sowieso de bedoeling - een compromisoplossing gebaseerd op de praktische aspecten van mode en technologie - maar hoe nauwkeurig zijn ze? De Cleveland Clinic heeft zojuist een studie gepubliceerd van vier fitnesstrackers die een aantal interessante lectuur biedt voor fitnessfans.
De onderzoekers namen vier fitnesstrackers (de Apple Watch, Fitbit Charge HR, Mio Fuse en de Basis Peak) en maten hun resultaten tegen een borstband en een ECG bij 50 gezonde volwassenen in rust, wandelend en rennend op een loopband. In totaal registreerden ze 1.773 hartslagmetingen op alle apparaten, met waarden variërend van 49 tot 200 bpm.
Over het algemeen was de borstband bijna net zo goed als het ECG, met een nauwkeurigheid van 99%, wat niet zo verwonderlijk is omdat beide technologieën op dezelfde manier werken en elektrische activiteit rechtstreeks vanuit het hart vastleggen.
De zaken gingen achteruit voor de commerciële fitnessbands, maar het was de Apple Watch die de meeste nauwkeurigheid behield, met ongeveer 91% en versloeg de Mio Fuse met een neus. De Fitbit Charge HR en Basis Peak hadden respectievelijk ongeveer 84% en 83% nauwkeurigheid.
Zie gerelateerd Welke Fitbit-tracker past bij jou? Beste fitnesstrackers 2018: welke wearable past bij jou? De Fitbit Charge HR hielp artsen het leven van een man te redden
De verminderde nauwkeurigheid van op de pols gebaseerde tracking is niet verrassend om co-auteur Dr. Gordon Blackburn, directeur hartrevalidatie bij de Cleveland Clinic, te bestuderen. Je moet goed contact hebben tussen de fotogevoelige cellen; als een persoon krachtiger traint, is er meer veerkracht, dus je kunt een deel van dat contact verliezen, legde hij uit.
Dat wil echter niet zeggen dat wearables niet meer moeten worden geraadpleegd, maar misschien met een korreltje zout nemen - vooral bij hogere activiteitsniveaus. Wat ons echt opviel, was dat alle apparaten in rust geen slecht werk deden omdat ze nauwkeurig waren voor hun hartslag, maar naarmate de activiteitsintensiteit toenam, zagen we meer en meer variabiliteit, zei Blackburn. Bij de hogere activiteitsniveaus was een deel van de polstechnologie helemaal niet nauwkeurig.
De moraal van het verhaal is dat als je serieus je hartslag wilt meten, het misschien tijd is om een borstband te overwegen.
