Terwijl de massa het Nintendo Entertainment System met veel plezier terugdenkt als de eerste thuisconsole van arcadekwaliteit, zijn retroliefhebbers en hardcore gamers het erover eens dat er één systeem was dat de NES overtrof wat betreft lovende kritieken, impact en nostalgie: de ColecoVision.
In zijn korte levensduur van twee jaar brak ColecoVision de verwachtingen en verkooprecords. Het was op weg om de meest succesvolle console in de geschiedenis te worden, ware het niet dat de industrie in 1983 en 1984 instortte en er geen riskante gok was geweest om de console om te bouwen tot een homecomputer.
EMR / Flickr
De prehistorie
In sommige opzichten had de naam van dit artikel een titel kunnen hebbenColeco: het huis dat Atari heeft gebouwd, toen Coleco een hele onderneming oprichtte op het gebied van het klonen en bevorderen van Atari-technologie.
In 1975, Atari'sPongwas populair in speelhallen en op zichzelf staande wooneenheden en overtrof de verkoop van zijn enige concurrentie, de Magnavox Odyssey. Met het plotselinge succes van Pong probeerden allerlei bedrijven zich op videogames te storten, waaronder de Connecticut Leather Company (ook wel Coleco genoemd), die begon met lederwaren en zich vervolgens ging richten op de productie van plastic pierenbadjes.
Een jaar na de release vanPong, Coleco ging de strijd met videogames aan met de eerste Pong-kloon, de Telstar. Naast het bevattenPong(genaamdTennishier), is de chip aangepast om twee varianten van het spel te bevatten,HockeyEnHandbal. Met meer dan één game was de Telstar ook 's werelds eerste speciale console.
Hoewel Atari de rechten bezatPongJuridisch gezien kon Atari de vloedgolf van klonen die op de markt kwamen niet weerstaan. Er bestond al een grijs gebied rond de game waarvan Atari het concept en het ontwerp had geleendTennis voor twee, waarvan sommigen beweren dat het de eerste videogame is, evenals de Magnavox OdysseyTennisspel dat een jaar eerder werd uitgebrachtPong.
In eerste instantie was de Telstar een grote verkoper. In de daaropvolgende twee jaar bracht Coleco verschillende modellen uit, elk met meerPongvariaties en verhoogde kwaliteit. De microchip die Telstar gebruikte, was vervaardigd door General Electric. Omdat GE niet gebonden was aan een exclusieve overeenkomst, kon elk bedrijf dat zich in de videogamebranche wilde begeven, zijn eigen Pong-kloon krijgen met behulp van de GE-chips. Uiteindelijk wendde Atari zich tot GE omdat dit een goedkopere oplossing was dan het zelf produceren van de chips. Al snel werd de markt overspoeld met honderden Pong-oplichters en begon de verkoop te dalen.
Toen mensen er genoeg van begonnen te krijgenPong, Atari zag het potentieel in het creëren van een systeem met een verscheidenheid aan games op verwisselbare cartridges. In 1977 bracht Atari de Atari 2600 uit (ook wel de Atari VCS genoemd). De 2600 werd al snel een succes en domineerde de markt tot 1982, toen Coleco besloot terug te gaan naar de bron van Atari-technologie voor de ColecoVision.
Lichaam van een console, hart van een computer
In 1982 werd de thuismarkt gedomineerd door de Atari 2600 en de Mattel Intellivision. Velen probeerden te concurreren, maar faalden totdat ColecoVision langskwam.
Aan het begin van de jaren tachtig werd computertechnologie goedkoper vanwege de Commodore 64 en omdat consumenten naar games van hogere kwaliteit verlangden. Coleco leverde dit op door als eerste een computerprocessor in een videogameconsole voor thuis te plaatsen. Hoewel hierdoor de kosten 50 procent hoger waren dan bij de concurrentie, kon Coleco bijna arcadekwaliteit leveren.
Hoewel de geavanceerde technologie een verkoopargument was, was dit niet genoeg om klanten weg te trekken van de gevestigde, dominante kracht van de Atari 2600. Behalve dat Coleco een succesvolle game nodig had om klanten van de 2600 te stelen, zou het ook nodig zijn om klanten van de 2600 te stelen. steel opnieuw Atari's technologie.
Het ColecoVision/Nintendo-partnerschap en de Atari-kloon
Aan het begin van de jaren tachtig had Nintendo met zijn Pong-kloon, het Color TV Game System, slechts een stap in de videogamepool voor thuis gezet. De belangrijkste game-activiteiten van Nintendo kwamen uit speelhallen met hun eerste grote hit,Donkey Kong.
Destijds was er een biedoorlog tussen Atari en Mattel voor de rechten van videogames voor thuisgebruikDonkey Kong. Coleco kwam echter binnen met een onmiddellijk aanbod en een belofte om het spel van hogere kwaliteit te maken dan welk ander systeem dan ook zou kunnen leveren.Ezel Congging naar Coleco, die een bijna perfecte recreatie maakte en deze samen met de ColecoVision verpakte. De kans om de arcadehit thuis te spelen zorgde ervoor dat de verkoop van de console tot groot succes leidde.
Coleco Holdings, LLC.
De andere factor die ervoor zorgde dat ColecoVision verkooprecords brak, was de eerste uitbreidingsmodule. Omdat de ColecoVision werd gebouwd met computertechnologie, kon hij, net als een computer, worden aangepast met hardware-add-ons die de mogelijkheden ervan uitbreidden. Uitbreidingsmodule # 1 werd naast ColecoVision gelanceerd en bevatte een emulator waarmee het systeem Atari 2600-cartridges kon afspelen.
Gamers hadden nu één systeem dat verschillende platforms kon bestrijken, waardoor ColecoVision de grootste bibliotheek met games voor elke console had. Dit duwde ColecoVision over de top, aangezien het binnen enkele maanden snel beter verkocht dan Atari en Intellivision.
Atari probeerde tussenbeide te komen door Coleco aan te klagen wegens schending van hun 2600-patent. Destijds waren videogames een nieuw concept en waren er slechts een paar wetten van kracht om eigendomsrechten te beschermen. Atari heeft door de jaren heen veel moeite gehad om zijn technologie te beschermen, niet alleen metPongklonen, maar waarbij de rechtbank toestaat dat ongeautoriseerde games voor de 2600 worden gemaakt.
Coleco wurmde zich door de rechtbank door te bewijzen dat het zijn emulator had gebouwd met kant-en-klare onderdelen. Omdat geen van de afzonderlijke componenten eigendom was van Atari, was de rechtbank niet van mening dat er sprake was van een patentschending. Na deze uitspraak ging Coleco door met hun verkoop en maakte een afzonderlijke stand-alone 2600-kloon genaamd de Coleco Gemini.
Coleco Holdings, LLC.
De spellen
De ColecoVision prees games van arcadekwaliteit in een thuissysteem. Hoewel dit geen directe poorten waren van de arcadetitels met muntautomaten, werden deze games opnieuw gemaakt om te passen bij de mogelijkheden van de ColecoVision, die geavanceerder was dan iemand eerder in een thuissysteem had gezien.
DeDonkey KongDe game die bij het systeem werd geleverd, komt het dichtst in de buurt van ColecoVision bij het opnieuw creëren van een origineel arcadespel. Het is de meest uitgebreide versie vanDonkey Kongvrijgegeven voor een thuissysteem. Zelfs de versie die Nintendo voor het Nintendo Entertainment System heeft uitgebracht, en meer recentelijk de Nintendo Wii, bevat niet alle arcadeniveaus.
Terwijl velen zouden kunnen beweren dat vooral de lanceringstitelsDonkey Kong, opmerkelijk dicht bij arcade-kwaliteit liggen, toonden veel van de volgende games van het systeem niet zoveel tijd of zorg. Visueel en qua gameplay konden talloze ColecoVision-titels geen vlam houden tegenover de tegenhangers met munten, zoalsGalagaEnPopeye.
Uitbreidingsmodules geven en nemen weg
Hoewel uitbreidingsmodule nr. 1 deel uitmaakte van wat de ColecoVision tot een succes maakte, waren het de andere modules die uiteindelijk tot de ondergang van het systeem zouden leiden.
De verwachtingen waren hooggespannen met de aankondiging van uitbreidingsmodules #2 en #3, die geen van beide voldeden aan de verwachtingen van gamers. Uitbreidingsmodel #2 werd uiteindelijk een geavanceerd randapparaat voor de stuurwielcontroller. Destijds was het het meest geavanceerde randapparaat in zijn soort, compleet met een gaspedaal en een in-pack gameTurbo. Toch was het geen grote verkoper. Bovendien zijn er slechts een handvol compatibele games voor ontworpen.
Sinds de release van ColecoVision waren er publiekelijk plannen in de maak voor een derde uitbreidingsmodel, de Super Game Module. De SGM was bedoeld om het geheugen en de kracht van de ColecoVision uit te breiden, waardoor geavanceerdere games met betere graphics, gameplay en extra niveaus mogelijk werden.
In plaats van een cartridge zou de SGM een diskette-achtige Super Game Wafer gebruiken, die saves, statistieken en hoge scores op magneetband opsloeg. Voor de module zijn verschillende games ontwikkeld, en deze werd gedemonstreerd op de New York Toy Show in 1983, waar veel lof en geroezemoes werd ontvangen.
Iedereen was ervan overtuigd dat de SGM een hit zou worden. Dus begon Coleco samen met RCA en de maker van videogameconsoles Ralph Baer (Magnavox Odyssey) aan een tweede Super Game Module, die games en films kon afspelen op een schijf vergelijkbaar met RAC's CED VideoDisk Players, een voorloper van Laserdiscs en dvd's.
In juni stelde Coleco onverwacht de release van SGM uit. Twee maanden later annuleerde het het project. In plaats daarvan bracht Coleco een andere uitbreidingsmodule #3 uit, de Adam Computer.
De Adam-computergok
Destijds was de Commodore 64 de favoriete homecomputer en begon zijn intrede te doen op de videogamemarkt. In plaats van een computer te maken die videogames speelt, kreeg Coleco het idee om een gameconsole te maken die ook dienst doet als computer. Daarom werd de Adam geboren.
hoe iemand toe te voegen aan een groepstekst
Coleco Holdings, LLC.
De Adam leende veel van zijn componenten van de geannuleerde Super Game Module en bestond uit een extra toetsenbord, het Digital Data Pack (een gegevensopslagsysteem op cassettebandjes vergelijkbaar met dat van de Commodore 64), een printer genaamd de SmartWriter Electronic Typemachine, systeemsoftware en een in-pack game.
Hoewel Coleco de consolerechten op Donkey Kong bezat, sloot Nintendo een deal voor Atari om exclusief te producerenDonkey Kongvoor de computermarkt. In plaats daarvan stond er een spel gepland voor de SGM,Buck Rodgers: Plant van Zoom, werd Adams in-pack-game.
Hoewel het een geavanceerd systeem was, werd de Adam geplaagd door bugs en hardwarestoringen. De meest opvallende hiervan waren onder meer:
- Een enorm aantal defecte digitale datapakketten die bij gebruik vrijwel onmiddellijk kapot zouden gaan.
- Er kwam een magnetische golf uit de computer toen deze voor het eerst werd opgestart, waardoor alle gegevensopslagcassettes in de buurt zouden worden beschadigd of gewist.
De technische problemen van de Adam en het prijskaartje van 0, een prijs die hoger was dan het kopen van een ColecoVision en Commodore 64 samen, bezegelden het lot van het systeem. Coleco verloor geld op de Adam toen de videogamemarktcrash toesloeg. Hoewel Coleco plannen had gemaakt voor een vierde uitbreidingsmodule, waarmee Intellivision-cartridges op het systeem konden worden afgespeeld, werden alle toekomstige projecten onmiddellijk geannuleerd.
De ColecoVision eindigt
De ColecoVision bleef op de markt tot 1984, toen Coleco de elektronica-industrie verliet om zich voornamelijk te concentreren op hun speelgoedlijnen, zoals de Cabbage Patch Kids.
Een jaar nadat de ColecoVision de markt verliet, kwam de voormalige licentiepartner Nintendo naar Noord-Amerika en blies de videogame-industrie nieuw leven in met het Nintendo Entertainment System.
Ongeacht het succes dat Coleco op het gebied van speelgoed boekte, beschadigde de financiële last die door de Adam Computer werd veroorzaakt het bedrijf onherstelbaar. Vanaf 1988 begon het bedrijf zijn activa te verkopen en een jaar later sloot het zijn deuren.
Hoewel het bedrijf zoals wij dat kennen niet meer bestaat, werd de merknaam verkocht. In 2005 werd een nieuwe Coleco opgericht, gespecialiseerd in elektronisch speelgoed en speciale draagbare games.
In zijn korte levensduur van twee jaar verkocht de ColecoVision meer dan zes miljoen exemplaren en maakte hij een blijvende indruk als een van de hoogste kwaliteit en meest geavanceerde videogameconsoles voor thuis van de jaren tachtig.
