Vorige week, de nieuwste iteratie op de lange termijnSlagveldgames werd aangekondigd. GebeldSlagveld 1, signaleert het een soort reset - een sprong terug van de oorsprong van de serie uit de Tweede Wereldoorlog en de daaropvolgende stappen door de Koude Oorlog, hedendaagse conflicten en nabije toekomstscenario's - naar het begin van de 20e eeuw en de Eerste Wereldoorlog.
Zie gerelateerd Van Dark Souls tot Manifold Garden: hoe games verhalen vertellen door middel van architectuur Virtual reality zal de manier waarop je over geweld denkt veranderen Grand Theft Auto en het airbrushen van de geschiedenis Meeslepende journalistiek: de toekomst van rapportage of een ethisch mijnenveld? Slagveld 1De lanceringstrailer heeft sindsdien meer dan een miljoen vind-ik-leuks verzameld op YouTube, waardoor het een van de meest geliefde clips van de videosite is. Ter vergelijking: de trailer voor rivaliserende shooter in de toekomstCall of Duty: Infinite Warfareheeft 1,5 miljoen antipathieën weten te vergaren. Mensen hebben blijkbaar trek in historische conflicten.
Maar de Eerste Wereldoorlog is een problematische setting. Er zijn natuurlijk problemen met het opzetten van een actiespel tijdens een periode van real-world conflict, maar met name WO I heeft diepgaande sociale galm die haaks staat op wat er tot nu toe is gezien vanSlagveld 1.
De toon [in de trailer] is zo verschillend van de meeste verhandelingen over de Eerste Wereldoorlog, vooral in het VK, zegt Murphy Temple, een historicus aan de Stanford University die gespecialiseerd is in de Eerste Wereldoorlog en het geheugen. In de Britse cultuur is de behandeling van de oorlog zo somber en melancholisch - misschien zelfs overdreven, na een eeuw verwijderd te zijn. Maar alles aan deze trailer - het anachronistische gebruik van een versterkte versie van Seven Nation Army, de dramatische Michael Bay-achtige hoeken en explosies, de onnodig gewelddadige man-tegen-man-gevechten - is een verheerlijking van oorlog.
Zoals Temple suggereert, behandelt DICE de Eerste Wereldoorlog in deSlagveld 1onthullen trailer toont een heel andere oorlog dan de oorlog die momenteel in de populaire verbeelding wordt gevoerd. Er is weinig in de weg van langdurige loopgravenoorlog, Siegfried Sassoon,Blackadderen twee minuten stilte, en meer van - in de woorden van EA - strakke stadsgevechten, hectische gevechten in de woestijnen van Arabië en luchtgevechten met een hoog octaangehalte door verraderlijke landschappen.
Het is onwaarschijnlijk dat een uitputtingsoorlog een leuke sandbox-game oplevert, en DICE is erin geslaagd om de reikwijdte van de Eerste Wereldoorlog buiten het westelijk front uit te breiden. Niettemin schuilt er een onwankelbaar gevoel van ironie in het verheerlijken van een oorlog die veel heeft gedaan om de illusies van het moderne conflict als theater van eer en glorie te doorbreken.
De levendige weergave van de dichter Wilfred Owen van een gasaanval in ‘ Dulce en Decorum is ', Bijvoorbeeld, ondermijnde op beroemde wijze de jingoistische propaganda rond de Eerste Wereldoorlog, zoals Jessie Pope's afbeelding van oorlog als een leuke, joviale aangelegenheid in' Wie is er voor de game . ’Diezelfde gevoelens worden gespeeld in een videogame waarin je wordt gevraagd om samen met je bondgenoten in epische multiplayer-gevechten te spelen en het begin van een totale oorlog te ervaren.
Het leven in de loopgraven was notoir onvoorspelbaar en schijnbaar irrationeel.
Het leven in de loopgraven was notoir onvoorspelbaar en schijnbaar irrationeel, zegt Temple. In zijn beroemde boek over Britse literatuur en de Eerste Wereldoorlog, 'The Great War and Modern Memory', schrijft Paul Fussell over de oorlog als ironisch, een conflict waarin doelen en middelen niet overeenkwamen en het idee van oorzaak en gevolg - dat een bepaalde actie kan een voorspelbare uitkomst hebben - afgebroken.
De videogame staat volledig haaks op deze opvatting van de oorlog, voegt ze eraan toe. Het uitgangspunt van een videogame is dat een bepaalde reeks acties of beslissingen van de kant van de speler een bepaalde reeks uitkomsten zal bepalen; die logica is letterlijk in het spel geprogrammeerd. Maar loopgravenoorlog was volkomen onvoorspelbaar. Schelpen vielen; mannen die het ene moment koffie dronken in de loopgraven, wiegden het andere moment hun ingewanden. Ik kan me niet voorstellen dat dat soort irrationaliteit een rol zal spelen in dit spel.
Ademruimte
Dr.Chris Kempshall, universitair docent Geschiedenis aan de Universiteit van Sussex en auteur van The First World War in Computer Games, vertelt me dat, ondanks de ongelijkheid tussen de publieke perceptie van WO I en de freeform sandbox-actie beloofd inSlagveld 1, het is geen verrassing dat DICE en EA hebben besloten zich te concentreren op de periode. Ondanks al het culturele gewicht dat in de literatuur aan WO I wordt toegekend, is het conflict relatief onaangetast in de populaire cultuur. De periode heeft simpelweg meer ademruimte dan WO II.
hoe bots toe te voegen aan twitch
Games uit de Eerste Wereldoorlog kunnen dingen verzinnen, zegt hij. Ze zijn niet gebonden aan bestaande culturele beelden, zoals het bestormen van de stranden van D-Day. Dat is tot op zekere hoogte een zwakte, maar het is ook een enorme kracht omdat ontwikkelaars nu mensen een computeroorlog kunnen laten zien waarvan ze een beetje weten, maar niet veel.
Kempshall wijst naar twee recente games die vooruitlopen op de richting van DICE metSlagveld 1. De eerste is de multiplayer-shooter 2015Verdun- gesitueerd aan het westelijk front tussen 1914 en 1918, waardoor spelers als Britse, Franse of Duitse troepen kunnen spelen. Dit, legt hij uit, is een manier waarop het spel erin slaagt de grimmige realiteit van het dagelijkse leven in de loopgraven te vermijden.
Niemand wil een spel spelen dat in feite Trench Canon-Fodder Simulator 2016 is.
Niemand wil een spel spelen dat in feite Trench Canon-Fodder Simulator 2016 is, legt hij uit. WatVerdunIk heb dat idee overgenomen en er een multiplayer van gemaakt. In plaats van te worden aangevallen door een computer-AI met dode ogen, wordt je beschoten door andere mensen - dus het is niet gegarandeerd dat je dood gaat.
De tweede game die Kempshall noemt, is een puzzelavonturenspel uit 2014Dappere harten. Deze game plaatst de speler in de rol van vier verschillende personages op het slagveld, waaronder een jonge Duitse soldaat en een Belgische verpleegster. Wat ik denkDappere hartenheeft laten zien dat er een schat aan mogelijke verhalen en situaties in de Eerste Wereldoorlog is die mensen niet noodzakelijkerwijs wisten, zegt Kempshall.
(Boven: Valiant Hearts)
BeideVerdunenDappere hartenlaten zien dat er ruimte is om verhalende en multiplayer-games te maken die zich afspelen tijdens de Eerste Wereldoorlog, maar ze benadrukken ook een probleem waarmee de makers vanSlagveld 1. De Grote Oorlog heeft niet dezelfde archetypische rollen van goed versus kwaad die horen bij populaire afbeeldingen van de Tweede Wereldoorlog.
In een recent interview met The Guardian , Zei creatief directeur Lars Gustavsson van DICE dat we het verhaal wilden vertellen van verschillende mensen en hoe ze reageren op de wereld die om hen heen verandert. Het gaat om meer vrijheid en andere invalshoeken over waar deze oorlog over ging. Dit suggereert in ieder geval dat het team achter de game zich bewust is van de veelheid aan perspectieven die nodig zijn om een verhaal te vertellen dat zich afspeelt tijdens WOI, hoewel het niet veel zegt over hoeSlagveld 1zal omgaan met dergelijke complexe politiek.
Ik vraag me af of ze de algemene politiek ervan bijzonder licht zullen behandelen, of dat ze het helemaal zullen negeren en geen enkele vorm van openlijk redactioneel oordeel zullen vellen, vraagt Kempshall.
Je vermoordt geen nazi's, je redt de wereld niet ... Wat je doet, is schieten op mensen die net als jij zijn.
Dat is op zijn eigen manier interessant, want het instinct is om te zeggen: `` Het is geen Tweede Wereldoorlog, dus er zijn geen echte goeden of slechteriken. '' Maar als je erover nadenkt, zeg je eigenlijk: omdat er geen goede of slechte jongens zijn, is het gewoon een oorlog die wordt bevolkt door mensen. Je vermoordt geen nazi's, je redt de wereld niet, je stopt de genocide niet en staat niet onder ogen met het ergste kwaad dat we hebben als sociaal contactpunt. Wat je doet, is schieten op mensen die net als jij zijn.
(Boven: Royal Irish Rifles, 1916)
Mensen zoals jij neerschieten is precies wat multiplayer-games te bieden hebben. In die zin kan de Eerste Wereldoorlog een ideale setting zijn voor een online gevecht met 64 spelers, waar geen enkel land verboden terrein is. In een ander opzicht zijn er echter duidelijke problemen om een blockbuster shooter te maken van een conflict dat wordt gekenmerkt door het ontbreken van duidelijke morele zekerheden.
Het is te vroeg om te zeggen wat de uiteindelijke richting van DICE en EA isSlagveld 1zal zijn. Maar zonder nuance loopt de game het risico een misleidende weergave van de periode te creëren en - in het slechtste geval - onbedoeld een perceptie van mondiale conflicten te doen herleven die de nasleep van de Eerste Wereldoorlog heel erg heeft helpen ontmantelen.
