Zie gerelateerd Van Minecraft tot Everybody's Gone to the Rapture, hoe het echte leven de games imiteert die we spelen Geestesziekte in videogames en waarom we het beter moeten doen Hoe games als The Walking Dead ons veranderen in fauteuilfilosofen SOMA, BioShock en horror: hoe games onze interne angsten aanboren Op het hoogtepunt van de game van Rockstar uit 2004,
Deze rellen zijn sterk gebaseerd op de rellen in Los Angeles in 1992, die volgden op de vrijspraak van vier LAPD-politieagenten voor het slaan van taxichauffeur Rodney King, en toch sluiten de schrijvers van Rockstar in hun versie van historische gebeurtenissen de werkelijke geschiedenis uit.Een van de politiek en sociaal meest belangrijke momenten in het 20e-eeuwse Amerika, het hoogtepunt van eeuwenlange zwarte onderdrukking door het blanke establishment, wordt apolitiek en asociaal gemaakt.
De wortels van een rel opsporen
Om te begrijpen in welke mate de schrijvers van de studio de complexiteit van hun afbeelding van het hedendaagse LA airbrushen, moet je teruggaan naar het begin van de 20e eeuw.
Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog waren duizenden migranten in Los Angeles aangekomen, op zoek naar werk in de vele munitie- en vliegtuigfabrieken van de stad. Als reactie daarop kochten bouwaannemers in LA delen van onbebouwd land in gebieden zoals Compton en Huntington Park, met als doel betaalbare huisvesting te bieden aan de nieuwe werknemers. Uit angst voor een toestroom van migranten, vooral na 1948, toen het Hooggerechtshof oordeelde dat het niet legaal was om kopers van onroerend goed te discrimineren op basis van huidskleur, vluchtte een groot deel van de blanke bevolking van Compton naar de noordelijke uithoeken van Los Angeles en verkocht nog meer land aan ontwikkelaars in het proces. Tegen het begin van de jaren zestig was de bevolking van Compton getransformeerd, met meer dan 40% van de inwoners van de stad nu zwart of Spaans.
hoe verwijderde berichten op iphone ongedaan te maken
Naburige stad Watts had de aankomst ook gezien van duizenden Afro-Amerikanen tijdens de tweede migratie , en had als reactie daarop verschillende woningbouwprojecten gebouwd, waaronder Nickerson Gardens en Jordan Downs, gebieden die in de jaren zestig bijna 100% zwart waren.
De raciale spanningen waren sinds het overlijden van Los Angeles toegenomen Stelling 14 in 1964, een wetgeving die de uitspraak van het Hooggerechtshof effectief vernietigde, bijna 20 jaar eerder, waardoor het opnieuw legaal werd om potentiële kopers van onroerend goed te discrimineren op basis van ras. Het overlijden van Prop 14, samen met de arrestatie van Marquette Frye, leidde tot rellen in Watts in 1965 waarbij 34 mensen werden gedood en meer dan 1.000 gewonden. Daarna stelde de McCone Commission vast dat de rellen hun oorsprong hadden in de lage levensstandaard van de zwarte gemeenschappen in LA, waaronder slechte huisvesting en beperkte toegang tot scholen. Ondanks dat Los Angeles tegen het einde van de jaren zestig de grootste zwarte bevolking van alle steden in de VS had, werden er weinig wetgevende maatregelen genomen om de zwarte buurten te verbeteren en werd de raciale kloof van de stad groter.
(Boven: brandende gebouwen tijdens de Watts-rellen)
Dus toen de jury van het Rodney King-proces haar oordeel terugkreeg, reageerden de inwoners van South Central LA, die zich uit protest verzamelden op de trappen van het gerechtsgebouw van Simi Valley, niet op een enkel onrecht, of een apolitieke controverse, maar op decennia van sociale en wetgevende vooroordelen. Van de scheiding van bouwpercelen in Compton en de gettovorming van Watts gedurende de 20e eeuw tot de voortdurende scheiding van school- en woonwijken, de rellen in Los Angeles in 1992 waren het resultaat van een aantal donkere decennia in de Amerikaanse geschiedenis. En om ze volledig te begrijpen, of ze op een verantwoorde manier weer te geven, moet het gewicht van die geschiedenis worden aanvaard.
Het systeem van de haak halen
In het spel beginnen de rellen wanneer de corrupte politieagent Frank Tenpenny wordt vrijgesproken van moord en drugshandel. Maar Tenpenny is zwart. En door hem zo te maken, sluit Rockstar elk onderzoek naar historische raciale spanningen uit van zijn versie van de LA-rellen.
In plaats van de ware omstandigheden van de LA-rellen te onderzoeken of ermee om te gaan, kunnen de schrijvers van de game eenvoudig hun eigen, schonere verhaal verzinnen; in plaats van het blanke establishment te impliceren, kunnen de makers van Grand Theft Auto de rellen isoleren als een zwarte kwestie waarbij zwarte personages betrokken zijn en worden gepleegd. In een daad van het herschrijven van de geschiedenis die zo bot en tactloos is dat alleen game-recensenten het kunnen missen, probeert Rockstar niet het blanke systeem te rechtvaardigen - het probeert het volledig uit de implicatie te halen.
Meer heimelijk wordt de aard van Tenpenny's misdaad veranderd. Zijn positie als politieagent geeft hem nog steeds genoeg status om te worden vrijgesproken, en het is deze status die hij heeft misbruikt om drugs te dealen en mensen te laten vermoorden. In die zin is hij een aanklacht tegen het systeem. Maar de misdaad die de echte LA-rellen veroorzaakte, werd niet gepleegd door een crimineel tegen een andere crimineel, maar door politieagenten, handelend in een officiële hoedanigheid, tegen een burger die niet eens formeel was gearresteerd.
Van de 344 mensen gedood in Baltimore in 2015, 93% was zwart . Tegen het einde van het jaar was slechts 30% van de moorden in de stad opgelost. Tegelijkertijd blijft de veroordeling voor drugsdelicten sterk bevooroordeeld tegen Afro-Amerikanen. Op het bezit van één gram crack, de rookbare vorm van cocaïne die populairder is onder Afro-Amerikanen, staat dezelfde straf als op het bezit van 18 gram van de poedervorm van cocaïne die vaker door blanken wordt gebruikt. Gezien deze context is het belangrijk op te merken dat Tenpenny, in plaats van een politieagent en een vertegenwoordiger van het systeem die zijn positie heeft misbruikt en een burger heeft aangevallen, een drugsdealer en een moordenaar is. In plaats van machtsmisbruik te plegen die tekortkomingen in het politieke, openbare systeem aan het licht brengt, begaat Tenpenny misdaden die, voor zover Amerika's wetgevende reactie gaat, inheems zijn in een perifere onderafdeling van de samenleving: de zwarte samenleving.
Het misbruik van Rodney King kwam echter van blanke politieagenten. En door de geschiedenis opnieuw om te draaien, neemt Rockstar de schuld van het blanke establishment weg en hercontextualiseert het de LA-rellen als een zwart probleem voor zwarte mensen. Net als de getto-districten van Watts en Compton, staan de rellen in San Andreas geïsoleerd van de bredere politiek en samenleving.
Moeilijke vragen vermijden
Aan het einde van Grand Theft Auto San Andreas , nadat Tenpenny is vermoord (door de zwarte hoofdrolspeler van het spel, CJ), stoppen de rellen gewoon. In plaats van te worden opgelost door wetgeving, sociale hervormingen of welke actie dan ook van het politieke systeem, zijn de LA-rellen in San Andreas een product van en een probleem voor twee zwarte criminelen. Er bestaat geen bredere raciale of politieke context vóór de rellen. Er is geen politieke verandering nodig om ze te beëindigen of te voorkomen dat ze zich opnieuw voordoen. Wat in werkelijkheid een samenloop van talloze sociale en politieke problemen vertegenwoordigde, wordt geïsoleerd als een ruzie over drugsgeld en bendemoorden tussen twee zwarte boeven.
De schuld bij de deur van Rockstar leggen, lijkt misschien oneerlijk. Games weigeren over het algemeen om zich met geschiedenis en politiek bezig te houden - de disclaimer aan het begin van elk Moordenaars gelofte , waarin wordt uitgelegd dat de games zijn geïnspireerd door de geschiedenis en ontwikkeld door een team van meerdere religieuze religies, is dit een gesuikerde manier om de koppige, apolitieke schrijfstijl van de serie te verdedigen. Het is ook belachelijk dat de esthetiek van de Tweede Wereldoorlog is beschouwd als oud wanneer games over het algemeen weigeren de complexe sociale problemen achter het conflict aan te pakken. Om aan zoveel mogelijk mensen, vermoedelijk tieners, te verkopen, ontwijken games de confrontatie met ingewikkelde onderwerpen. San Andreas is niet buitengewoon schuldig, maar gezien de voortdurende opschepperij van Rockstar over plausibele open werelden en scherpe satire, is de uitdrijving van de geschiedenis duidelijker zichtbaar.
In de eerste plaats het verhoogde vodden-tot-rijkdom-verhaal vanSan Andreasdemonstreert Rockstar's totale onbegrip - of misschien regelrechte onwetendheid - van de mensen, plaats en tijd die het zogenaamd vertegenwoordigt. Ten tweede rechtvaardigen ze de sociale systemen die in werkelijkheid tot sociale verlamming leiden. Binnen slechts 50 in-game dagen bouwt CJ een zakenimperium op dat bestaat uit een casino, een platenlabel en een autodealer - in minder dan twee maanden tijd verandert hij van een woonhuis in een van de getto's van Los Santos tot een multimiljonair. Op dezelfde manier zit het spel vol met dingen om te doen: in San Andreas komen spelers een litanie van missies, nevenmissies, uitdagingen, geheimen en activiteiten tegen. Dit is een wereld vol kansen. In tegenstelling tot het echte leven van zwarte mensen in South Central Los Angeles, wiens vermogen om uit de armoede te komen stilzwijgend of expliciet wordt ontkend door het blanke systeem, ervaart CJ hypermobiliteit en verkent hij een wereld waarin hij niet alleen ultrarijk kan worden , ultrasnel, maar waar nooit iets wordt ontkend.
wie kan mijn vriendenlijst zien op fb
Zeg gewoon neen! drong Nancy Reagan aan, als onderdeel van haar beruchte campagne tegen de crack-cocaïne-epidemie van de jaren tachtig. En het is dat soort neerbuigende neerbuigendheid van de ouders, zelfbevredigend gesproken, en zonder behoorlijk rekening te houden met het Amerikaanse getto, dat San Andreas weergalmt. Ga er achteraan! het spel vertelt zijn jonge zwarte hoofdpersoon. Blanke mensen kunnen het, dus waarom jij niet? En als er rellen uitbreken: het is jouw schuld, dus jij repareert het.
In Grand Theft Auto San Andreas , zowel zwarte marginalisering als de LA-rellen vinden plaats zonder enige tussenkomst van het blanke systeem, dat onberispelijk blijft - ondanks volumes van geschiedenis en onderzoek die het tegenovergestelde concluderen, impliceert het spel stilzwijgend dat de problemen in het zwarte, stedelijke Amerika van binnenuit komen.
