Zie gerelateerd Hoe games als The Walking Dead ons veranderen in fauteuilfilosofen SOMA, BioShock en horror: hoe games onze interne angsten aanboren Minecraft-sonnetten: hoe de werelden van poëzie en gaming samenkomen Als je veel tijd hebt besteed aan het spelen van videogames, ben je je misschien bewust van een schadelijke en schadelijke trend die het medium doordringt. Games hebben een serieus probleem met het afbeelden van psychische aandoeningen, waarbij mensen die steun en medeleven nodig hebben vaak worden gestigmatiseerd als gewelddadig en intimiderend.
Dit ondanks het feit dat uit meerdere onderzoeken blijkt dat mensen met psychische problemen dat ook zijn meer kans om het slachtoffer te worden van geweld dan de daders . Zelfs de overgrote meerderheid van degenen die leven met minder vaak voorkomende diagnoses, zoals schizofrenie en bipolaire stoornis, zijn niet waarschijnlijk een toename van gewelddadig gedrag vertonen , hoewel dit niet heeft verhinderd dat de schadelijke stereotypen keer op keer weer opduiken.
James Harris, hoofd communicatie bij de Mental Health Foundation, vertelt me: In gaming, en meer algemeen in film, is de achtergrond van een verlaten gesticht of het casten van een psychiatrische patiënt als de belangrijkste schurk een veel voorkomend thema. Hoewel ze erkennen dat het niet de bedoeling van de maker is om het stigma te vergroten, maar eerder om te entertainen, helpen ze standaard het stereotype in stand te houden dat er een verband bestaat tussen mensen met psychische problemen en gewelddadig gedrag. De realiteit is echter dat mensen met psychische problemen vaker het slachtoffer worden van geweld.
(Boven: Outlast door Red Barrels)
Een specifiek voorbeeld van een release die in deze representatie speelt, is: langer meegaan , een horrortitel van ontwikkelaar Red Barrels. In het spel speel je als een freelance onderzoeksjournalist die opgesloten zit in een psychiatrisch ziekenhuis. Om te ontsnappen, moet je door de donkere en sombere gangen van het gesticht lopen terwijl je de loslopende gevangenen ontwijkt. langer meegaan portretteert patiënten met psychische problemen in de eerste plaats als vijandige rekwisieten. Dit ondanks de schade die de uitbeelding kan toebrengen aan mensen met psychische problemen, door hen voor te stellen als individuen die door de samenleving moeten worden gemeden, veracht of zelfs opgesloten.
Psychiatrische patiënten treden regelmatig op als steno voor een bedreiging voor een publiek om angst op te wekken.
Er zijn talloze spellen die bestaan uit even ongevoelige en luie voorstellingen van personen met psychische aandoeningen. Anderen omvatten: klopjacht 2 , een spel dat begint met een scenario waarin twee patiënten het personeel van een gesticht op brute wijze vermoorden om te ontsnappen; Fahrenheit , waarbij spelers opnieuw vluchten voor vrij rondlopende patiënten; en The Hall of Our Lady sectie inB ioshock Oneindige , waar ze niet meer zijn dan een enge decor om naar te gapen.
Er zijn tal van andere games waarin patiënten met een geestelijke gezondheid worden afgeschilderd als vijanden of als rekwisieten om de speler het gevoel te geven dat hij gevaar loopt. Deze afbeeldingen zeggen veel over hoe diepgeworteld het beeld van geesteszieken als gewelddadig is geworden in onze cultuur als geheel, waar psychiatrische patiënten regelmatig optreden als steno voor een bedreiging voor een publiek om angst op te wekken.
Er is een legitieme bezorgdheid over hoe het schadelijke en ongelooflijk verouderde beeld van psychiatrische ziekenhuizen dat in deze titels wordt weergegeven, van invloed is op het oordeel van degenen die behandeling zoeken. In spellen zoals Tot het ochtendgloren, Getroffen: het asiel, en Het kwaad van binnen , worden asielen getoond als vochtige en ellendige plaatsen vol met gruwelijke medische apparatuur, verschrikkelijke verlichting en verplichte dwangmaatregelen. In deze spellen dienen ze als gevangenissen waar ongewenste personen worden opgesloten, in tegenstelling tot omgevingen waar iemand de tijd kan nemen om te herstellen. Ze zijn misschien overdreven, maar deze verouderde afbeeldingen stigmatiseren deze instellingen, wat suggereert dat ze op de een of andere manier gevaarlijk zijn of dreigen te bezoeken.
(Bovenstaande: De Evil Within van Tango Gameworks)
hoe krijg ik gekleurde tekst in onenigheid
Veel mensen met psychische problemen zoeken geen hulp, het goede doel Geest stelt in zijn gids voor geweld en geestelijke gezondheid. Vaak is dit omdat ze bang zijn om gestigmatiseerd te worden, of opgesloten te worden als ze praten over gewelddadige gedachten of driften. Gezien het immense talent dat tegenwoordig in de industrie werkt, is het daarom teleurstellend om te zien dat zoveel ontwikkelaars hun toevlucht nemen tot deze schadelijke tropen, in plaats van de tijd te nemen om nauwkeurigere afbeeldingen te ontwikkelen.
Dat gezegd hebbende, zijn er enkele titels die uitzonderingen op de regel zijn, hoewel deze games meestal buiten het horrorgenre verschijnen en zich richten op meer algemene diagnoses. Deze omvatten titels zoals: Depressie zoektocht , Ontwijken , en Werkelijk zonlicht , die op veel kleinere schaal diep persoonlijke verhalen vertellen. Ze gaan op briljante wijze om met de onderwerpen depressie en angst en moedigen hun publiek aan om zich in te leven in de personages door ze in hun schoenen te plaatsen.
Met een focus op empathie in plaats van geweld, slagen deze games erin je een beter begrip te geven van psychische aandoeningen.
Bijvoorbeeld het interactieve fictiespel Depressie zoektocht vermindert geleidelijk het aantal opties dat u tot uw beschikking heeft op basis van uw eerdere beslissingen. Dit is bedoeld om na te gaan hoe alledaagse taken moeilijk of zelfs onmogelijk kunnen worden voor mensen met psychische problemen. Met een focus op empathie in plaats van geweld, slagen deze games erin je een beter begrip te geven van psychische aandoeningen, hoe deze worden gediagnosticeerd en hoe deze kunnen worden behandeld. Personages vertonen ook realistische symptomen in plaats van karikaturen over te komen.
(Boven: Actual Sunlight door Will O'Neill)
Terwijl games zoals langer meegaan deze kleinere titels karikaturale kenmerken toekennen aan mensen met psychische stoornissen, nemen de tijd om echte symptomen zoals angst, slaapgebrek en apathie te onderzoeken, wat een veel attentere kijk aantoont. Deze trend is opgemerkt door veel organisaties voor geestelijke gezondheidszorg, waaronder de Mental Health Foundation:
Er zijn duidelijke tekenen dat de dingen ten goede beginnen te veranderen, suggereert Harris. Er is een toegenomen bewustzijn van geestelijke gezondheid, en het feit dat het zoveel mensen treft. Dit wordt nu weerspiegeld in gaming, aangezien meer ontwikkelaars titels proberen te produceren die platgetreden clichés vermijden en/of hoofdpersonages weerspiegelen die - als helden - leven met psychische problemen. In die zin moet gaming tot nu toe eenvoudigweg de opvattingen van de samenleving weerspiegelen. We hopen dat de industrie, gezien de steeds groter wordende culturele betekenis, in de toekomst het voortouw zal nemen bij het aankondigen van een meer geaccepteerde en nauwkeurigere weerspiegeling van geestelijke gezondheid.
Dus, hoe kunnen videogames de manier verbeteren waarop ze mentale gezondheidsproblemen vertegenwoordigen? Het belangrijkste is dat ze hulp kunnen zoeken bij relevante liefdadigheidsinstellingen, maar ook bij campagnevoerders, om ervoor te zorgen dat ze inhoud produceren die niet inspeelt op reeds bestaande vooroordelen. Ze kunnen stoppen met proberen te profiteren van de ellende van anderen en inhoud produceren die helpt bij het opvoeden in plaats van muren op te werpen, en ze kunnen de nummers voor hulplijnen leveren met hun werk om diegenen te helpen die ze nodig hebben.
We kunnen helpen door de makers te steunen die dapper genoeg zijn om met conventies te breken.
Videogames zijn nog relatief jong als medium, maar dat betekent niet dat ze vrijgesteld zijn van kritiek. Ze moeten streven naar beter. We kunnen helpen door de makers te ondersteunen die dapper genoeg zijn om met conventies te breken, en door de stemmen te versterken van degenen die negatief worden beïnvloed door slechte representaties. overwegende dat een op de vier mensen in het VK heeft elk jaar psychische problemen , is het belangrijk dat we respect en zorg tonen aan degenen die een behandeling ondergaan, in plaats van verder bij te dragen aan discriminatie en gevaarlijke typecasting.
(Boven: Hellblade door Ninja Theory)
In het komende jaar zijn er meerdere titels gepland die zullen proberen psychische aandoeningen aan te pakken, variërend van de problematische Asiel door Senscape tot de bemoedigende Hellblade door Ninja-theorie. Terwijl Asiel lijkt weer een game te zijn in dezelfde vermoeide geest als andere horrortitels die zich afspelen in psychiatrische ziekenhuizen, Hellblade lijkt in ieder geval psychose op een gepaste en sensitieve manier weer te geven. Dit komt doordat de ontwikkelaars de hulp hebben ingeroepen van Paul Fletcher, hoogleraar Health Neuroscience aan de Universiteit van Cambridge en een praktiserend psychiater. Desalniettemin zullen beide titels grote zorgen baren bij degenen die belang hebben bij de juistheid van deze afbeeldingen, aangezien velen eerder zijn verbrand door personen die authenticiteit beloven, maar er niet in slagen om het te leveren. Videogames moeten het gewoon beter doen.
Handige websites en hulplijnen:
Samaritanen (24 uur per dag geopend):116 123
Geest (Open ma-vr, 9u-18u):0300 123 3393
