Twee positieve verhalen over klimaatverandering op rij zijn toch te mooi om waar te zijn? Slechts enkele dagen na het schrijven over de veelbelovende technologie die aantoont dat CO2 in slechts twee jaar in rock kan worden omgezet , hier kijk ik naar een echt positief persbericht . Het zegt dat het Kyoto-protocol van 1997 een absoluut succes was, waarbij elk van de 36 landen die zich hadden aangemeld, hun gemiddelde jaarlijkse uitstoot van broeikasgassen van 2008-2012 met gemiddeld 5% verminderde ten opzichte van het niveau van 1990.
De cijfers zijn nog maar net binnen en hoewel de totale wereldwijde uitstoot is gestegen, hebben de 36 landen die Kyoto hebben ondertekend en geratificeerd hun toezegging met 2,4 gigaton CO2 per jaar overtroffen.
Zie gerelateerde klimaatverandering: president Trump zou opnieuw onderhandelen over klimaatakkoord COP21 Arnold Schwarzenegger kwam zojuist met een klimaatveranderingsargument dat moeilijk te beargumenteren is met COP21: hoe 193 landen op een historisch keerpunt kwamen in de strijd tegen klimaatverandering Dit zou briljant nieuws zijn, dat hoop geeft dat de ambitieuze doelstellingen van de
Voorbehoud, voorbehoud, voorbehoud
Ten eerste, zoals in het persbericht wordt erkend, bestond de oorspronkelijke lijst van ondertekenaars uit 38 landen. Wat is er met de andere twee gebeurd? Canada trok zich terug en de VS hebben de overeenkomst nooit geratificeerd (de Senaat stemde voor de Byrd-Hagel Resolutie met 95-0 ,die betreurden dat het Protocol van Kyoto ernstige schade zou toebrengen aan de economie van de Verenigde Staten). Het is niet verwonderlijk dat beide landen hun doelen misten.
Ten tweede hebben negen van de landen hun CO2-uitstoot daadwerkelijk overschreden, maar nog steeds nageleefd met behulp van de Flexibele mechanismen ingebouwd in de overeenkomst. Met andere woorden, ze kochten het recht om meer CO2 uit te stoten van landen die niet zoveel gebruikten. Om eerlijk te zijn, deze landen (Oostenrijk, Denemarken, IJsland, Japan, Liechtenstein, Luxemburg, Noorwegen, Spanje en Zwitserland) hebben hun doelen maar net gemist, met 1% meer, maar het is nog steeds de moeite waard om op te merken.
hoeveel mensen kunnen disney plus gebruiken
Deze punten worden beide benadrukt door het persbericht zelf, maar zo Nieuwe wetenschapper notities spelen hier andere verzachtende factoren een rol. Ten eerste hadden de voormalige Sovjetstaten hun CO2-uitstoot aanzienlijk zien dalen voordat de deal werd ondertekend. Dat, en de 38 slaagden er niet in hun doel te halen, schrijven ze.
Ten tweede had de periode 2008-2012 betrekking op de grootste wereldwijde economische recessie sinds de jaren dertig van de vorige eeuw. De CO2-uitstoot was aantoonbaar één tot twee gigaton lager als direct gevolg hiervan.
Ten derde, en misschien wel het meest schadelijke, houdt dit geen rekening met koolstoflekkage, dat wil zeggen het exporteren van emissies van landen naar ontwikkelingslanden. Luchtvaart en scheepvaart vallen ook buiten het protocol.
hoe verwijder je een bericht op snapchat
Nog steeds het aanmoedigen waard?
Is het rapport met dit alles in gedachten überhaupt de moeite waard om gevierd te worden? Ja, ik denk het. Zelfs met deze technische details hebben de landen een toezegging gedaan en konden ze zich eraan houden. Natuurlijk, er zijn voetnoten bij betrokken, en de doelen waren in de eerste plaats aantoonbaar zwak, maar er is iets te zeggen over groepsdruk om toezeggingen na te komen.
Er zijn redenen om hier opgewekt te zijn. Er is vaak scepsis over het belang van internationaal recht, en veel critici beweren dat het Kyoto-protocol heeft gefaald. Het feit dat landen volledig hebben voldaan is zeer significant, en het helpt om verwachtingen te wekken voor volledige naleving van de Overeenkomst van Parijs, zei professor Michael Grubb, redacteur van deKlimaatbeleidlogboek.
Helemaal zo. De reden dat de VS zich in de eerste plaats terugtrok uit het Kyoto-protocol was deels te wijten aan de eerder genoemde Byrd-Hagel-resolutie, maar ook aan de ergernis dat het, met slechts 37 andere landen die zich hadden aangemeld, niet eerlijk was om te zeggen dat de VS beperkt. Tijdens de presidentiële debatten voor de verkiezingen van 2000 verklaarde George W. Bush dat hij de klimaatverandering zeer serieus nam, maar voegde er toen aan toemaar ik laat de VS niet de last dragen om de lucht in de wereld op te ruimen, zoals het Verdrag van Kyoto zou hebben gedaan. China en India waren vrijgesteld van dat verdrag.
Dit keer is er geen excuus. De Overeenkomst van Parijs bindt elk van de 193 landen van de Verenigde Naties om de uitstoot te verminderen. Dat omvat iedereen, van de grote vervuilers van China en Amerika tot degenen die het meest getroffen zijn door de door de mens veroorzaakte klimaatverandering: de Marshalleilanden en Tuvalu.
Tenzij een bepaalde voormalige host van een reality-tv-show de sleutels van het Witte Huis krijgt. Hoo jongen.
Afbeeldingen: Beverly & Pack , Takver en Itzafineday gebruikt onder Creative Commons
