Met namen als Keiji ‘Mega Man’ Inafune en de regisseur vanMetroid PrimeinReCore'S kredietlijst, hoop je dat Microsoft de nieuwste is Xbox One exclusive zou op de een of andere manier samenkomen om het perfecte run-and-gun Metroidvania-spel te creëren.
chrome clear cookies voor één site
Echter, met dertien jaar die ons nu scheiden vanPrime‘Gloriedagen op de GameCube, en de recente InafuneMachtige nummer 9debacle nog vers in ons geheugen, het is duidelijk dat het talent erachterReCorehad misschien betere dagen gekend. Dat wil niet zeggenReCore‘Is een slecht spel, maar het heeft zeker moeite om zijn geprezen voorouders waar te maken.
Je speelt als Joule, een eenzame monteur die is gestrand in de woestenij van een planeet genaamd Far Eden die wacht op de rest van de evacuatieschepen van de aarde die uit een baan om de aarde komen. Het is echter duidelijk dat er iets vreselijk mis is gegaan in de jaren dat ze in cyroslaap was, dus gingen zij en haar robothond Mack op zoek naar de oorzaak van de chaos op de planeet. Onderweg zal ze andere vriendelijke robots vinden, zoals de gorilla-achtige Duncan, de versteende spin Seth en de piepkleine, vrolijke Violet om haar te helpen bij haar zoektocht, maar Joule zelf blijft een vrij statische heldin, haar handige energie. geweer wordt automatisch geüpgraded naarmate je hoger komt.
In plaats daarvan zijn het de robots die gevenReCorezijn karakter, en hun charmante piepjes en bloops en zenuwachtige animaties helpen het broodnodige leven in het nogal saaie, kale zandlandschap van het spel te blazen. En toch voelen zelfs de robots zich hier niet gaar, omdat de extra krachten die ze bieden niet alleen ongelooflijk duidelijk aanvoelen (Duncan slaat rotsen, Seth beklimt magnetische rails), maar ze kunnen hun individuele sterke punten ook nooit effectief gebruiken tijdens gevechten. Tik op Y en ze vallen je huidige doelwit aan, maar het grootste deel van het werk wordt aan Joule's geweer overgelaten.
hoe iemand te taggen in Facebook-album
LEES VOLGENDE: 6 van de beste honden in videogames, en een die wegkwam
Er is nog wat troost te vinden inReCoreHet gevecht is echter razend snel en het kleurgecodeerde aanvalsysteem voegt wat broodnodige pit toe aan het eenvoudige vuurgevecht. De aanvallen van Joule zijn misschien beperkt tot normale, snelvuurschoten of langzamer geladen ontploffingen, maar pas de kleur van haar kogels aan de kleur van de beschadigde ‘corebot’ bij de hand en je zult meer schade aanrichten. Het klinkt eenvoudig, maar als je tegenover een hele groep vijanden van verschillende kleuren staat, kan het verwisselen van kogels met de d-pad verrassend gespannen worden.
Het is niet perfect, omdat een combinatie van het nogal lukrake richtsysteem en de frustrerend trage hersteltijd van Joule je vaak volledig machteloos en oneerlijk overweldigd kan maken, zelfs door laaggelegen vijandelijke packs. Wanneer je echter in en uit vijandelijk vuur ontwijkt en uit de gevarenzone snelt met Joule's jetlaarzen, zijn er momenten waarop alles perfect samenvloeit en je een glimp laat zien van wat er had kunnen zijn als het wat meer gepolijst had gehad.
[galerij: 2]Hetzelfde geldt voorReCore 's uitgebreide crafting-systeem. TerwijlMetroid Prime‘S goedbewaakte schatten beloonden je met essentiële pakupgrades, hier is het blauwdruk na blauwdruk voor extra robotonderdelen, die lang niet zo speciaal of belangrijk aanvoelen als een nieuwe pakkracht of een handige bom of raketuitbreiding. Ja, elke blauwdruk is de sleutel tot het upgraden van de statistieken van je robots, maar als je metgezellen zo'n kleine rol spelen in gevechten, voelt het allemaal behoorlijk zinloos aan.
De wereld van Far Eden zelf is ook niet bepaald boeiend. Zijn enorme structuren en spelonkachtige valleien vereisen af en toe een inademing, maar met zijn brede, open vlaktes van leeg zand en duidelijk getelegrafeerde platformgebieden, bewijst het slappe vlakke ontwerp alleen maar hoe compact de wereld vanMetroid Primewas in vergelijking. Er is ook niet veel speurwerk voor nodig om de geheimen ervan te achterhalen, aangezien de meeste ofwel in het volle zicht verborgen zijn of worden gemaskeerd door grof gemarkeerde obstakels.
Dat gezegd hebbende, de uitgestrekte zandduinen en torenhoge pylonen zien er op pc een stuk beter uit dan op Xbox One. Technische problemen zijn nog steeds in overvloed - ik viel een paar keer door de omgeving waardoor ik opnieuw moest opstarten - maar de mogelijkheid om de grafische weergave naar hun maximale instellingen te brengen en de framesnelheid op een volledige 60 fps op pc te openen, gaat zeker een lange weg het goedmaken.
Wanneer het kernverhaal echter vaak wordt onderbroken door nogal onzinnige en langdurige ophaalopdrachten,ReCoreheeft de vreselijke gewoonte om vast te lopen op het moment dat het op het punt staat om te beginnen, waardoor de wereld een hele klus wordt om doorheen te gaan terwijl je op zoek gaat naar meer mystieke dodads. Evenzo, waarom de vele ondergrondse laboratoria en faciliteiten de nogal onhandige bijnaam 'kerker' hebben, gaat mij te boven, aangezien het geen zin heeft in de context van het verhaal van de game.
voeg een lettertype toe aan google docs
Zie gerelateerde No Man’s Sky Volgende update: De grootste update van Hello Games heeft zojuist Alphr’s games van het jaar 2017 gelanceerd: de games van 2017 die je absoluut moet spelen De beste Xbox One-games van 2018: 11 games om op je Xbox One te spelen
Maar ondanks al zijn gebreken, zijn er flikkeringen van grootsheid te vindenReCore, en zijn sympathieke cast en luchtige verhaallijn lopen vrolijk genoeg mee om er een plezierige ervaring van te maken. Evenzo betekent het feit dat het deel uitmaakt van het Xbox Play Anywhere-initiatief van Microsoft dat je er altijd op kunt spelen op pc als je geen Xbox One hebt, of naadloos kunt schakelen tussen de twee, aangezien het digitaal kopen van een XPA-titel je automatisch recht geeft op een exemplaar. van het spel op beide platforms zonder extra kosten. Het is jammerReCoreheeft geen nauwere band gesmeed met de achtercatalogus van zijn ontwikkelaars, maar als je je ogen dichtknijpt, zie je misschien de gelijkenis met de familie.