Het universum herbergt vele mysteries en de Kuipergordel, een zoemende verzameling van miljoenen ijzige objecten die in een baan om de zon draaien en die drie miljard mijl verderop begint, is geen uitzondering. Deze gordel verwijst al jaren naar wetenschappers en de mysteries die erin vervat zijn, zijn moeilijk te begrijpen. Hier is alles wat u moet weten over het vreemde, mysterieuze raadsel.
Wat is de Kuipergordel precies?
Wetenschappers denken dat de Kuipergordel de aanwijzingen kan bevatten voor de oorsprong van ons zonnestelsel, dat buiten de baan van Neptunus ligt. Het punt is dat we niet echt weten wat daar aan de hand is, simpelweg omdat de ijzige materie niet groot genoeg is om te observeren. De gordel is miljarden mijlen verwijderd van de zon, waardoor het moeilijk is om te zien met de beste telescoop, dus je kunt begrijpen waarom astronomen moeite hebben om zijn mysteries te ontcijferen.
De Kuipergordel is gemaakt van hetzelfde materiaal dat de planetaire formatie begon. Nu, buiten de zwaartekracht om de grootste planeten te construeren, zijn de overblijfselen voornamelijk klonten drijvend ijs.
De Kuipergordel bestaat uit voornamelijk op ijs gebaseerde objecten in plaats van de op rotsen gebaseerde asteroïden die in de asteroïdengordel liggen, tussen Mars en Jupiter. Volgens schattingen is de Kuipergordel 20 keer zo groot als de Asteroïdengordel.
De objecten in de Kuipergordel zijn onder te verdelen in twee categorieën. Dit zijn koude Kuipergordelobjecten, met ronde en cirkelvormige banen die lijken op planetaire banen, en hete voorwerpen, die ver buiten het baanvlak van de koude objecten lopen.
Pluto is het grootste en bekendste lid van de Kuipergordel. Zijn excentrische baan maakt hem in de ‘hete’ categorie en het is een van de drie dwergplaneten in de gordel, de andere twee zijn Haumea, een andere hete, en Makemake, een koud Kuipergordelobject.
vizio tv gaat vanzelf uit en gaat niet meer aan
Naast de ijzige overblijfselen zijn er ook wilde, ongetemde objecten buiten Neptunus in de groep die bekend staat als de verspreide schijf. Deze objecten passeren in elliptische banen, komen veel dichterbij en strekken zich verder van de zon uit dan de objecten in de Kuipergordel. Aros, dat iets groter is dan Pluto, wordt gevonden in de verspreide schijf, die in een baan rond de achterkant van het zonnestelsel draait.
Zie gerelateerd Er zijn zelfs meer sterrenstelsels in het universum dan we dachten SpaceX, Blue Origin, Virgin Galactic: Who’s who in private space travel? De Fermi-paradox en angst voor het grote filter
De verspreide schijf en de hete objecten zijn hoogstwaarschijnlijk begonnen in de buurt van Jupiter, bij de geboorte van het zonnestelsel. Terwijl de reuzenplaneten weg van de zon migreerden, zo gaat de theorie, werden de verspreide schijf en hete objecten in hun banen geslagen door de zwaartekracht van de planeten.
Er zijn meer dan duizend objecten ontdekt in de Kuipergordel en naar verwachting zullen er nog tienduizenden zijn. Het is moeilijk om de chemische samenstelling van deze objecten te bepalen, omdat ze zo ver weg en zo klein zijn. Spectrografische studies suggereren dat de objecten zijn samengesteld uit ijs, lichte koolwaterstoffen zoals methaan, ammoniak en waterijs met een breed scala aan verschillende kleuren. Dit suggereert dat hun compositie erg lijkt op Pluto.
Een korte geschiedenis van de Kuipergordel
De brokstukken waaruit de Kuipergordel bestaat, kunnen het begin zijn geweest van een planeet die niet is uitgekomen doordat de zwaartekracht van Neptunus in de weg zat.
In 1943 stelde astronoom Kenneth Edgeworth het idee voor dat het materiaal buiten Neptunus te ver uit elkaar lag om tot planeten te worden gecondenseerd, zodat het in plaats daarvan gedwongen werd te condenseren tot kleinere clusters van objecten.
In 1951 voorspelde Gerard Kuiper het bestaan van de Kuipergordel en zei hij dat deze zich in het vroege zonnestelsel heeft gevormd. Hij zei dat dit was waar kometen vandaan komen, wat waar bleek te zijn, en waarom er geen grotere planeten buiten het binnenste zonnestelsel zijn.
Toen in 1992, na vijf jaar zoeken in het buitenste zonnestelsel, kondigden astronomen David Jewitt en Jane Luu de ontdekking aan van het allereerste Kuipergordelobject, 15760 1992 QB1. Zes maanden later werd de tweede ontdekking gedaan in ongeveer dezelfde regio als de eerste en dit leidde tot de ontdekking van de duizenden objecten in de Kuipergordel die we nu kennen.
Er is veel discussie geweest over hoe de Belt moet worden genoemd met namen als Edgeworth-Kuipergordel die wordt gedreven, naast de meer gebruikelijke Kuipergordel en het Trans-Neptunian Object (TNO).
Ons zonnestelsel is echter niet bijzonder. Het blijkt dat er andere Kuipergordels in een baan om andere sterrenstelsels draaien, tot wel 50 keer de afstand tussen de aarde en de zon.
New Horizons Space Probe en MU69
De New Horizons-sonde is gebouwd om Pluto, zijn manen en de Kuipergordel te observeren.
De sonde werd op 7 april in winterslaap gezet, maar werd tijdelijk gewekt voor een uitbarsting van activiteit in september, omdat hij de lange reis naar de Kuipergordel aflegt en naar een doelwit object van 2014 MU69. Het team van NASA zal beginnen met het uitvoeren van controles en het verzamelen van gegevens voor de komende drie maanden, evenals met het corrigeren van het vluchtplan. Het zal dan terugkeren naar de winterslaap tot zijn geplande ontmoeting met MU69 in 2019.
MU69 is een miljard mijl verwijderd van Pluto en vier miljard mijl verwijderd van de aarde, dus het is een lange reis geweest voor de New Horizons ruimtesonde.
Planeet 9
Het toenemende bewijs voor het bestaan van een negende planeet heeft bewijs dat wordt ondersteund door de Kuipergordel. Men vermoedt dat de massa van de planeet waarneembare onregelmatigheden veroorzaakt in de beweging van de ijslichamen in de gordel.
De mysteries van de Kuipergordel
Hoewel ze misschien miljarden lichtjaren verwijderd zijn, zijn nevels, sterren en zwarte gaten enorm. Als je ze vergelijkt met de objecten in de Kuipergordel, in ons eigen zonnestelsel, zijn deze objecten slechts stofdeeltjes.
Je kunt naar een berg kijken die honderd kilometer verderop ligt en er meer over weten dan een tennisbal die anderhalve kilometer verderop ligt. Daarom bevat de Kuipergordel zoveel mysteries; we weten er bijna niets van vanwege hoe moeilijk het is om te observeren.
Maar hopelijk zullen we, naarmate de New Horizons dichter bij de Kuipergordel en MU69 komt, veel nieuwe dingen ontdekken over de Kuipergordel die al zo lang op ons hebben gezinspeeld. Houd je ogen open en wacht tot 2019.
kun je begaafde stoomspellen terugbetalen?
