Ik heb eerder horrorspellen gespeeld, maar niet op deze manier. Vind dit nooit leuk.
Ik zit alleen op een zaterdagavond in mijn PlayStation VR, koptelefoon om mijn oren geklemd. Ik kom net van een high, speel een paar uur Battlezone , exploderende tanks en bonzende kanonnen die rond mijn headset afketsen. Zoals de Keuken demo begint, merk ik dat ik in een smerige keuken kijk, naar een bebloed lichaam op de grond, en naar een videocamera op een statief, die in mijn richting wijst. De VR-headset van Sony biedt geen wensvervulling meer, maar beperkt me in een gevangenis.
hoe krijg je veel punten op snapchat
Ook de controller heeft zich tegen mij gekeerd. Slim, de handeling van het vasthouden van de controller betekent dat mijn handen, samengebonden op het scherm, zich op dezelfde afstand van elkaar bevinden in het echte leven en het spel. Dan gaat alles naar de klote. Het is geen echt horrorspel, in die zin dat ik een passieve toeschouwer ben en toekijk hoe de slechte dingen met me gebeuren in plaats van een actieve deelnemer te zijn, maar het zet me aan het denken: misschien is horror in virtual reality een beetje veel?
Natuurlijk, misschien ben ik een zelfverklaarde horror-lafaard die zich ooit snikkend een weg baande door een multiplayer-wedstrijd Slank tijdens het zingen van Hakuna Matata .
Toch valt dat niet te ontkennen Keuken ’s schurk is angstaanjagend – een vrouw met vet haar en lange ledematen die langs lijkt te zijn gekomen op weg naar een hoofdrol in de nieuwste Japanse horrorfilm. Als de ervaring langer dan vijf minuten zou duren, durf ik te wedden dat maar weinig mensen het einde zouden halen zonder ook maar een klein beetje te plassen.
(Boven: keuken)
Het punt is dat, hoewel er altijd mensen op het randje zullen zijn - die op zoek zijn naar de meest intense ervaringen en genieten van het idee om gemarteld, gestalkt en bang te worden - voor veel consumenten, virtual reality-horror kan gewoon een beetje te intens zijn. Voor die spelers, hoe kunnen ontwikkelaars ervoor zorgen dat ze geen onnodige overstuur veroorzaken?
Toen we eerder aan horrorconcepten hebben gewerkt, zei Tim Edwards, innovatiedirecteur bij de VR-studio Giznode in Bristol, en een zelf-toegegeven horrorfan, is de enige uitdaging dat we mensen niet te veel bang willen maken, omdat het kan invloed hebben op de opschorting van ongeloof van mensen. Het is moeilijk om een evenwicht te vinden, want als mensen te bang zijn, zitten ze vaak in de headset en denken 'het is gewoon virtual reality, het is niet echt' wanneer je ze probeert onder te dompelen in een wereld.
Zie gerelateerd Virtual reality verandert je manier van denken over geweld SOMA, BioShock en horror: hoe games onze interne angsten aanspreken Horrorshow: hoe games als Alien: Isolation in terreur handelen Als je nadenkt over het concept 'te veel', gaat het meer om wat de speler verwacht te zien. Als je ze vertelt dat het angstaanjagend is, weten ze waar ze aan beginnen. Je kunt de horror vanaf het begin niet echt op 11 zetten, want het draait allemaal om spanning.
Spanning en tempo zijn belangrijke aspecten voor horror in VR, en iedereen die ik heb gesproken, zegt dat spelers in de ervaring moeten worden verlaagd. Een virtual reality-headset is immers meer dan alleen een scherm dat aan je gezicht is vastgemaakt. Het is ontworpen om je in een virtuele wereld te plaatsen, en het kan een beetje verontrustend zijn als het hele doel van die virtuele wereld is om je angst aan te jagen.
Ik was zuur over het hele concept van virtual reality na mijn eerste ervaring ermee. Ik speelde een vroeg prototype van Sega's Buitenaardse isolatie , een game die later zijn VR-aspect heeft ingeblikt. Virtual reality was, en is nog steeds, iets meer verwant aan het Wilde Westen als het gaat om design. Terwijl ik alle plannen negeerde om de speler langzaam in een situatie te brengen, werd ik op een bijgevoegde kaart gedropt en kreeg ik te horen dat ik van de ene kant naar de andere moest gaan voordat de Xenomorph die in het gebied jaagt je vindt en je op brute wijze vermoordt.
(Boven: buitenaardse isolatie)
hoe toegang te krijgen tot bestanden op oude harde schijf Windows 10
Ik heb drie pogingen doorstaan, de eerste twee eindigden bij de gapende muil van de Xenomorph zelf, en de laatste poging eindigde met zijn vlijmscherpe staart die door mijn ... de borst van de personages stootte, waardoor ik me misselijk en klaar met VR voelde. Ik ben door de jaren heen langzaam in de verleiding gekomen, maar het is een ervaring die me nooit heeft verlaten. Het verzuurde zelfs de flatscreen-versie van Buitenaardse isolatie , het uiterlijk van de prachtig ontworpen Xenomorph die me vult met de herinneringen aan de gevreesde virtual reality-ervaring.
Onderzoek toont aan dat mensen, wanneer ze diep geschokt zijn, niet langer in staat zijn om zich in te leven en te overwegen wat er aan de hand is, dus moeten ze voorzichtig in de ervaring worden verlaagd in plaats van in het diepe te worden gegooid, zei Sam Watts, operations lead bij de meeslepende digitale studio Make Real .
Horrorgames in VR openen een geheel nieuwe ethische discussie rond [het] intensiteitsniveau.
Dat gezegd hebbende, openen horrorspellen in VR een geheel nieuwe ethische discussie rond [het] intensiteitsniveau. We zullen waarschijnlijk zien dat iemand met reeds bestaande gezondheidsproblemen mogelijk een dodelijke reactie krijgt ... Het lijkt zo geloofwaardiger en onontkoombaarder in vergelijking met traditionele platte '2D'-monitorgebaseerde games, omdat je altijd weg kunt kijken. Mensen lijken graag bang te zijn, en er is een element van bravoure rond horror, vooral om ermee om te kunnen gaan - maar echt, hoe ver zullen VR-horrorspelontwikkelaars gaan? We richten ons op het maken van serieuze, leuke games in plaats van voor de snelle gemakkelijke overwinning te gaan met een sprongschrik.
hoe tekst in stopverf te kopiëren
Watts noemde ook een recente Zwarte spiegel aflevering, 'Playtest', waarin een jonge man wordt uitgerust met een implantaat in de alternatieve realiteit dat horror voor zijn ogen kan laten gebeuren. Het vermijden van spoilers, het gaat niet zo goed voor hem, en Watts waarschuwt voor soortgelijke verstoringen voor diegenen die de grenzen van virtual-reality-horror willen verleggen. Het voelt hyperbolisch om te suggereren dat virtual reality een leven zou kunnen kosten, maar het lijkt erop dat als de omstandigheden goed waren, het zeker een factor zou kunnen zijn. Van daaruit lijkt het mogelijk dat VR-inhoud zou kunnen vallen onder iets dat lijkt op de Hays productiecode , waardoor u beperkt wat u met deze nieuwe technologie kunt doen.
Het antwoord is misschien dat ontwikkelaars tot een ongemakkelijke overeenstemming komen over wat wel en niet acceptabel is voor horrorspellen, of dat ze zich houden aan een onofficiële gedragscode. Net zoals ontwikkelaars leerden springen, rioolniveaus en, nou ja, microtransacties aangenaam te maken voor de gewone gamer, zouden ze ons binnenkort kunnen leren hoe we moeten omgaan met first-person death of marteling?
Alleen de tijd zal het leren, maar deze ratelende intensiteit moet een overweging zijn voor degenen die in het medium werken. In dit stadium zijn het immers niet alleen horrorspellen die een beetje te intens kunnen worden.
(Boven: de klim)
Zelfs als het niet probeert, betekent de besloten aard van virtual reality vaak dat zelfs het alledaagse angstaanjagend kan zijn. Ik worstelde met de Samsung Gear-editie van Minecraft , in paniek en opgesloten voelen zodra ik in de aarde groef, en VR klim-em-up De klim maakte dat mijn maag zich een weg naar mijn mond worstelde de eerste paar keer dat ik van een berg tuimelde.
Het is niet leuk om het gevoel te hebben dat je gaat sterven.
Ik zou zeggen dat in games die geen horror zijn, we ervoor terugdeinzen om mensen zich ongemakkelijk te laten voelen door dingen als vallen of crashen bij hoge snelheden, zei Edwards. Het is niet leuk om het gevoel te hebben dat je gaat sterven.
Er is geen snelle oplossing hiervoor, maar ontwikkelaars moeten een cruciale vraag stellen: wil iemand dat echt zijn? de hulpeloze hoofdpersoon in een VR-horrorspel? Op basis van wat we tot nu toe voor VR hebben gezien, is het antwoord niet eenvoudig, maar het wordt een gesprek dat de komende jaren het horrorgenre in virtual reality zal definiëren.
